Της Νικολέτας Κολυβάρη
Ενα ακόμα πολιτιστικό καλοκαίρι φτάνει στο τέλος του. Μαζί θα πάρει το ενδιαφέρον των τοπικών αρχόντων για τους χώρους που φιλοξένησαν τις εκδηλώσεις.
Αρχαιολογικά μνημεία μεταξύ αυτών, που όλο το χρόνο μένουν αφύλαχτα και εκτεθειμένα σε κάθε είδους βανδαλισμούς. Κι όταν χρειαστεί ο χώρος για να δοθεί η συναυλία ή να στηθεί η σκηνή της θεατρικής παράστασης, αναλαμβάνει το χλοοκοπτικό και οι εργάτες καθαριότητας.
Ενα ιστορικό μνημείο λανθασμένα θεωρείται χώρος προς εκμετάλλευση για την
αυτοπροβολή του τοπικού δημάρχου. Ο διακαής πόθος της δημοτικής αρχής να δείξει ότι ο δήμος είναι ενεργός και παράγει έργο δεν πρέπει, και δεν μπορεί, να... φανεί
στο χειροκρότημα. Ειδικά όταν 11 μήνες το χρόνο η... σκηνή μένει με τα φώτα σβηστά.
Σίγουρα, ένας μικρός δήμος δεν έχει τα χρήματα, την τεχνογνωσία και τους ανθρώπους για να κάνει αναστηλώσεις. Εχει όμως το χλοοκοπτικό, τους εργάτες καθαριότητας και το... μνημείο για να το φροντίζει όλο το χρόνο. Εχει ακόμα δημότες που περιμένουν να δουν έργα που θα βελτιώσουν την καθημερινότητά τους. Που θέλουν ο δήμαρχος της μικρής τους πόλης να μην εξασφαλίζει χρηματοδοτήσεις μόνο για τις πολιτιστικές εκδηλώσεις του καλοκαιριού. Αλλά και για τη διαγράμμιση του δρόμου που οδηγεί σε αυτό, για τη λακκούβα που με τις βροχές θα ανοίξει περισσότερο, για την ποιότητα του νερού που πίνουν, για την διευκόλυνση των νέων ανθρώπων που θέλουν να επενδύσουν στον
τόπο τους. Και κυρίως θέλουν ένα δήμαρχο που να βάζει τις σωστές προτεραιότητες.
Με μια συναυλία λιγότερη το καλοκαίρι, κανείς πολίτης δεν θα διαμαρτυρηθεί.
Οταν όμως πιάσουν τα πρωτοβρόχια, οι επισκέπτες φύγουν, οι ντόπιοι κλειστούν
στα σπίτια τους -γιατί δεν έχουν άλλη εναλλακτική από το καφενείο- και το...
μνημείο που φιλοξένησε τις αγωνίες για προβολή του δημάρχου καταρρεύσει λίγο
ακόμα, κανείς δεν θα σιγοτραγουδά τα σουξέ του καλοκαιριού.
Πηγή:ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου